در بدن مفاصل گوناگونی وجود دارد بعنوان مثال مفصل شانه و لگن که از نوع گوی و کاسه ای می باشند که در همه جهات حرکت می کنند ولی مفصل زانو از نوع لولایی است که فقط به سمت عقب و جلو حرکت می کند. محدودیت حرکت مفصل زانو و اینکه وزن بدن روی این مفصل است موجب می شود که زانو بیشترین مفصلی می باشد که خطر آرتروز در آن وجود دارد. اضافه وزن، داشتن زانوی پرانتزی، نرمال نبودن مچ پا و کف پا، ضعف عضلات زانو و آسیب هایی که ممکن است در اثر ورزش به زانو وارد شود در ایجاد آرتروز زانو نقش دارند. بطور معمول افراد با درد زیاد در زانو، احساس خشکی در زانو و ناتوانی در راه رفتن و بالا و پائین رفتن از پله ها به پزشک مراجعه می کنند.
درمان: درمان هایی که بطور معمول برای این دسته افراد استفاده می شود شامل دارودرمانی، فیزیوتراپی، تزریق کورتون می باشد. که بطور معمول کوتاه اثر بوده و بعضا در برخی بیماران شاهد برگشت مجدد علائم هستیم. ارتو پی آر پی فرآورده ی پلاسمایی است که بدلیل غنی بودن از پلاکت خاصیت ترمیم بافت آسیب دیده، کاهش التهاب و کاستن درد را دارد.